ร้านอาหาร

อีเมลฉบับนี้เป็นการตอบปัญหาจากธุรกิจที่ผู้เข้าอบรมกำลังเผชิญอยู่ครับ
++++++++++++++++++++++
เรียน อาจารย์สิทธิเดช
ปัญหาธุรกิจ เริ่มประกอยธุรกิจร้านอาหารในห้างภูธรของตัวจังหวัด

ทำธุรกิจร้านอาหารนั้น ต้องมีทางเลือก ถ้าซ้ำๆกันคนมักจะเบื่อ เช่นวาเลนไทน์ คุณอาจจัดเมนูความรัก ซื้อข้าวแถมโค๊ก หรือตั้งชื่อสร้างเมนูอาหารใหม่ โดยเฉพาะสตรอเบอรี่ เช่นยำสตรอเบอรี่ ก็อาจจะเป็นชุด forever love อย่าจำเจครับ ·

ต่อมาไม่กี่เดือนมีห้างใหญ่ดัง ผุดขึ้นติดต่อกันในตัวจังหวัดถึง 3 แห่ง

ไม่แปลกครับ เพราะในห้างมีร้านอาหารให้เลือกหลากหลาย กินเสร็จยังเดินชมสินค้าย่อยได้อีก เพราะฉะนั้นถ้าตรงนี้เป็นจุดแข็งเขา เราจะเอาอะไรมาสู้ ต้องสำรวจดูครับว่าลูกค้า เราชอบอะไร เช่น กินเสร็จแล้วอาจแถมผ้าเช็ดหน้าพร้อมคูปองส่วนลด 10 % ในโอกาสต่อไปเป็นต้น·

พฤติกรรมของคน เห่อ เบนเข็ม ไปเดินตามห้างใหญ่ดัง

อันนี้ธรรมดาครับ มีแอร์เย็นๆ ห้องน้ำสะอาด ร้านรวงให้เลือกเยอะ ไปทีเดียวได้ของครบ แต่อย่าลืมนะครับ รายจ่ายเขาก็เยอะ แล้วคนเดินนั้น มีกี่คนที่ซื้อของ หิ้วถุงกลับบ้าน ไม่ใช่ทุกร้านที่อยู่ในห้างแล้วจะขายได้นะครับ เผลอๆ ทำมาจ่ายค่าเช่าให้ห้างหมด คนเดินส่วนใหญ่ผมเข้าใจว่า อยู่บ้านก็เปลืองไฟแอร์ ไปเดินในห้างดีกว่า อ่านหนังสือก็ฟรีในร้านขาย คนขายมองหน่อยก็ซื้อเดลินิวส์ ติดมือแก้ขวยออกมา·

คนเดินผ่านแต่ไม่เข้ามาที่ร้าน

เป็นธรรมดาครับ ร้านฟาสต์ฟู๊ดดังๆ ในห้าง กลางกรุง คนนั่งก็น้อย เขาถึงต้องหันไปทำตลาดเชิงรุก โทรแล้วให้คนไปส่ง คุณก็เหมือนกันต้องทำเมนูอาหาร เดินนำเสนอตามคนทำงานในละแวกนั้น ใช้วิธีโทรแล้วไปส่ง ทั้งหลายทั้งปวง อาหารต้องมีรสชาติดี และราคาไม่แพงจนเกินไป ผมว่าธุรกิจร้านอาหารยังไปรอดครับ ถ้ารู้จักปรับตัวขอเรียนถามแนวทางแก้ไข หรือปรับปรุง เพื่อความอยู่รอด

ขอแสดงความนับถือและขอขอบพระคุณล่วงหน้า
มาลี ตันติธีรกุล